فازهای مدل ماه

دیا 230 میلی متر ، ارتفاع 86 میلی متر

ماه با انعکاس نور خورشید می درخشد و موقعیت آن نسبت به خورشید متفاوت است (تفاوت نصف النهار زرد) ، و اشکال مختلفی به خود می گیرد.
Shuo: اختلاف نصف النهار خورشید ماه و زرد 0 درجه است. در این زمان ماه بین زمین و خورشید قرار دارد و با یک سمت تاریک رو به زمین است و تقریباً همزمان با خورشید ظاهر می شود ، بنابراین نمی توان آن را روی زمین دید. این شو است و این روز تقویم قمری است. کلاس اول
ماه نو
ماه نو
ربع اول ماه: چرخش ماه به جلو ادامه دارد. در روز هفتم و هشتم تقویم قمری ، که موقعیت 3 شکل است ، اختلاف نصف النهار زرد 90 درجه است ، خورشید غروب می کند و ماه از قبل سربار است. در نیمه شب ، ماه نمی افتد. شما می توانید دقیقاً نیمی از ماه را که توسط خورشید روشن شده است ، ببینید که "ماه ربع اول" نامیده می شود.
ماه کامل: در تقویم پانزدهم و شانزدهم قمری ، ماه به طرف دیگر زمین می چرخد ​​، که در شکل 5 موقعیت است و اختلاف طول زرد 180 درجه است. در این زمان زمین بین خورشید و ماه قرار دارد و نیمی از ماه که توسط خورشید روشن می شود رو به زمین است. در این زمان ، آنچه می بینیم ماه کامل یا "وانگ" است. از آنجا که ماه دقیقاً مخالف خورشید است ، خورشید به مغرب می رود و ماه از مشرق طلوع می کند. وقتی ماه غروب می کند ، خورشید دوباره از شرق طلوع می کند و یک ماه درخشان در تمام شب قابل مشاهده است.
ربع آخر ماه: بعد از ماه کامل ، ماه هر روز دیرتر طلوع می کند و قسمت روشن ماه روز به روز کوچکتر می شود. در بیست و سوم تقویم قمری ، که موقعیت 7 شکل است ، اختلاف طول زرد است. ماه کامل نیمه تمام شده است و نیمه ماه در این زمان فقط در نیمه شرقی آسمان در نیمه دوم شب ظاهر می شود. این "آخرین رشته" است.
نزدیک به انتهای ماه ، ماه بین زمین و خورشید می چرخد ​​و کمی قبل از طلوع خورشید ، ماه در حال کاهش دوباره از شرق طلوع می کند. در روز اول ماه آینده ، دوباره جدید است و چرخه جدیدی شروع می شود.