کاغذ گلوب

فاصله متوسط ​​مدار زمین به دور خورشید و خورشید حدود 150 میلیون کیلومتر (93 میلیون مایل) است و هر 365.2564 به ازای هر روز شمسی یک دور می زند ، که یک سال غیر واقعی نامیده می شود. در سال 1990 ، ویجر 1 تصویری از زمین (نقاط آبی تیره) را از فاصله 6.4 میلیارد کیلومتری (4 میلیارد مایل) ثبت کرد. این انقلاب باعث می شود خورشید هر روز یک حرکت ظاهری تقریباً 1 درجه به سمت شرق نسبت به ستاره داشته باشد و حرکت هر 12 ساعت معادل قطر آشکار خورشید یا ماه است. به دلیل این نوع حرکت ، زمین به طور متوسط ​​24 ساعت یعنی یک روز خورشیدی زمان می برد تا یک چرخش کامل به دور محور خود انجام دهد و اجازه دهد خورشید دوباره از میانه آسمان عبور کند. سرعت متوسط ​​چرخش زمین در حدود 29.8 کیلومتر در ثانیه (107000 کیلومتر در ساعت) است و می تواند طی 7 دقیقه 12،742 کیلومتر (7،918 مایل) مسافت را طی کند ، که معادل قطر زمین است. می تواند در حدود 3/5 ساعت حدود 384000 کیلومتر را طی کند. فاصله زمین و ماه. [2] در دوران مدرن ، زمانی که به ترتیب پیرهلیون و افلیون زمین به ترتیب در 3 ژانویه و 4 ژوئیه ظاهر می شوند. با توجه به تأثیرات تغییر در پارامترهای ترجیح و مداری ، این دو تاریخ با گذشت زمان تغییر خواهند کرد. این تغییر یک ویژگی چرخه ای دارد که همان فرضیه میلانکوویچ است. تغییر در فاصله بین زمین و خورشید باعث می شود که انرژی خورشیدی به دست آمده از زمین از آفتلی به آفتاب تا 6.9٪ افزایش یابد. از آنجا که نیمکره جنوبی همیشه هر سال همزمان با خورشید نزدیک می شود که به آفتاب نزدیک است ، نیمکره جنوبی در طی یک سال کمی انرژی خورشیدی بیشتری نسبت به نیمکره شمالی دریافت می کند. با این حال ، این تأثیر بسیار کوچکتر از تأثیر شیب محور چرخش بر تغییر کل انرژی است. بیشتر انرژی دریافتی توسط آب دریا جذب می شود ، که قسمت بالایی از سطح نیمکره جنوبی را تشکیل می دهد.