گوش انسان ، 5X

نمایشی از گوش خارجی ، میانی و داخلی حدود 5 برابر اندازه زندگی ، دارای یک لاله گوش قابل جدا شدن با چکش و سندان است. یک قسمت آزمایشی با رکاب ، حلزون گوش و عصب شنوایی / تعادلی ؛ و دو قسمت استخوانی قابل جابجایی برای بستن گوش میانی و داخلی

گوش در پشت چشم قرار دارد. این عملکرد دریافت امواج مکانیکی است ، که می تواند امواج مکانیکی (امواج صوتی) منتشر شده توسط ارتعاشات مکانیکی را به سیگنال های عصبی تبدیل کند ، سپس به مغز منتقل می شود. در مغز ، این سیگنال ها به کلمات ، موسیقی و صداهای دیگر ترجمه می شوند که ما می توانیم آنها را درک کنیم.
گوش شامل سه قسمت است: گوش خارجی ، گوش میانی و گوش داخلی. گیرنده های شنوایی و گیرنده های موقعیتی در گوش داخلی قرار دارند ، بنابراین به گوش گیرنده موقعیت نیز گفته می شود. برخی افراد گوش خارجی و گوش میانی را نیز به عنوان مکمل دستگاه شنوایی موقعیتی ذکر می کنند. گوش خارجی از دو قسمت تشکیل شده است: دهانه گوش و کانال شنوایی خارجی. علاوه بر این ، موهای گوش و برخی غدد روی پوست کانال شنوایی خارجی رشد می کنند. ترشحات و موهای گوش غدد خاصیت انسداد خاصی در ورود اشیا foreign خارجی مانند گرد و غبار خارجی دارند.